Çocuk bakım tercih modellerinde dört kategori mevcuttur. Bunlar sırasıyla kadının çocuğuna kendisinin, diğer aile fertlerinin, komşu ve akrabaların baktığı ve ücretli bakım yaptırdığı durumlardır. Bu kategorilerden bir tanesi temel sınıf olarak ayrılmıştır. Bu da komşu ve akrabanın bakma durumudur.
İlk kategori kadının çocuğuna kendisinin bakma durumudur. Buna göre 15–24 yaşındakilerin 25–34 yaş arasındakilere göre çocuğuna kendisinin bakması daha az iken, 35 yaş ve üzerindekilerin çocuğuna kendisinin bakması yaklaşık iki misli daha fazladır. Bunun nedeni olarak genç yaştaki kadının deneyimsiz olması nedeniyle çocuğuna bakması için daha çok yardımcıya ihtiyaç duymasıdır.
Buradaki yardımcı da yakınlardır. Kadının eğitim düzeyinin ve yerleşim yerinin, çocuğuna kendisi bakması üzerinde istatistiksel bir etkinin olmadığı ortaya çıkmaktadır.
Ailenin gelir kaynağı çocuğun bakımı üzerindeki en önemli faktörlerden biridir. Ailesinin esas gelir kaynağı kocasının kazancı olan kadınların çocuklarına kendisinin bakma olasılığı, kadının kendi ailesi ve kocasının ailesinin geliri ile kocasının emekli maaşı olan kadınlara göre 1,5 kat daha fazladır.
Kadının işteki durumuna bakıldığında, devlet sektöründe ve özel sektörde çalışanlar istatistiksel olarak anlamsız, kendi hesabına çalışanlar ise anlamlıdır. Kendi hesabına çalışanlar, ücretsiz aile işçisi olarak çalışanlara göre çocuklarına yaklaşık 9 kat daha fazla kendisi bakmaktadır.
İkinci kategori ise çocuğa “diğer aile fertleri bakıyor” kategorisidir. Yine kadının yaşı istatistiksel olarak anlamlıdır. 15 ile 24 yaş arasındaki kadınların çocuklarına diğer aile fertlerine baktırma olasılığı 25 ile 34 yaş arasındaki kadınlara göre daha az iken, 35 yaş ve üzerinde olan kadınlar çocuklarını 25 ile 34 yaş arasındaki kadınlara göre 4,5 kat daha fazla diğer aile fertlerine baktırmaktadır.
Bu kategoride eğitim durumu incelendiğinde hiç eğitim almayanlar ve diplomasız okur-yazarlar ile ilkokul mezunu olanlar istatistiksel olarak anlamlı, daha yüksek eğitim alanlar ise anlamsızdır.
Ortaokul-lise mezunu olan kadınlara göre, hiç eğitim almayan ve diplomasız okur-yazar kadınlar çocuklarına yaklaşık 32 kat daha fazla, ilkokul mezunu olan kadınlar ise yaklaşık 11 kat daha fazla diğer aile fertlerine baktırmaktadır.
Ailenin esas gelir kaynağı incelendiğinde kocasının kazancı ile kendisinin ve kocanın kazancı istatistiksel olarak anlamlı, kendisinin kazancı anlamsızdır.
Doğal olarak kadının kazancı olsaydı ücretli bakım yaptırmayı düşünürdü. Ailesinin esas gelir kaynağı kocasının kazancı olan kadınların çocuklarına ailesinin esas gelir kaynağı kadının kendi ailesi ve kocasının ailesinin geliri ile kocasının emekli maaşı olan kadınlara göre yaklaşık 3 kat, kendisinin ve kocanın kazancı olan kadınlarınkine ise 2,7 kat daha fazla diğer aile fertleri bakmaktadır.
Kadının işteki durumu incelendiğinde devlet sektöründe ve kendi hesabına çalışanların katsayı tahminleri istatistiksel olarak anlamlı, özel sektörde çalışanlarınki ise anlamsızdır.
Devlet sektöründe çalışanların ücretsiz aile işçisi olarak çalışanlar göre çocuklarını diğer aile fertlerine baktırma olasılığı yaklaşık 10 kat, kendi hesabına çalışanların ise yaklaşık 2 kat daha fazladır.
“Ücretli bakım” kategorisine bakıldığında da yaş gruplarının istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmektedir. 15 ila 24 yaş arasındaki kadınların çocuklarına ücretli bakım sağlama olasılığı 25 ila 34 yaş arasındaki kadınların çocuklarına ücretli bakım sağlaması daha az iken, 35 yaş ve üzerinde olan kadınlar 2,4 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir.
Eğitim durumunda ilkokul mezunu olanlar ile daha yüksek eğitim alanlar istatistiksel olarak anlamlı, hiç eğitim almayan ve diplomasız okur-yazarlar ise anlamsızdır.
Örneğin daha yüksek eğitim alanlar ortaokul-lise mezunu olanlara göre 2 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir. Dolayısıyla eğitim seviyesi arttıkça ücretli bakımı tercih etme olasılığı da artmaktadır ki bu da teorik beklentiyi karşılamaktadır.
Yerleşim tipine bakıldığında kentsel yerleşim yerinde oturan kadınlara ait katsayı tahminleri istatistiksel olarak anlamlıdır ve söz konusu yörede yaşayan kadınlar, ücretli bakımı kırsal yörede yapan kadınlara göre 3 kat daha fazla tercih etmektedir.
Ailenin esas gelir kaynağı incelendiğinde, kocanın kazancı ile kendisinin ve kocanın kazancına ait katsayı tahminleri istatistiksel olarak anlamsız, kendisinin kazancı ise anlamlıdır.
Ailesinin esas gelir kaynağı kendi kazancı olanlar, kazancı kadının kendi ailesi ve kocasının ailesinin geliri ile kocasının emekli maaşı olan kadınlara göre yaklaşık 10 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir. Burada dikkat çeken nokta ücretli bakım yaptıran kadın kendi kazancı olan işgücü piyasasındaki kadındır.
Son olarak kadının işteki durumuna bakıldığında devlet sektöründe ve özel sektörde çalışanlar istatistiksel olarak anlamlı, kendi hesabına çalışanlar ise anlamsızdır. Kamu sektöründe çalışanlar ücretsiz aile işçisi olarak çalışanlara göre yaklaşık 7 kat, özel sektörde çalışanlar ise yaklaşık 6 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir.
Bu sonuç eğitim seviyesi arttıkça kadının çocuğuna kendisinin bakmadığını göstermektedir. Yerleşim tipi, istatistiksel olarak anlamlı olup kentsel yerleşim yerinde yaşayanlar kırsal yerleşim yerinde yaşayanlara göre çocuklarına yaklaşık 1,7 kat daha fazla kendisi bakmaktadır.
Ailenin gelir kaynağında yine kocanın kazancı istatistiksel olarak anlamlı, diğerleri anlamsızdır. Ailesinin esas gelir kaynağı kocasının kazancı olan kadınların çocuklarına kendisinin bakması, ailesinin esas gelir kaynağı kadının kendi ailesi ve kocasının ailesinin geliri ile kocasının emekli maaşı olan kadınlara göre yaklaşık 1,7 kat daha fazladır. Kadının çalışma zamanı da çocuğun bakımı üzerindeki en önemli faktörlerden biridir.
Eğitim durumu incelendiğinde hiç eğitim almayanlar ve diplomasız okur-yazarlar ile ilkokul mezunu olanlar istatistiksel olarak anlamlı, daha yüksek eğitim alanlar ise istatistiksel olarak anlamsızdır.
Ortaokul-lise mezunu olan kadınlara göre, hiç eğitim almayan ve diplomasız okur-yazar kadınlar çocuklarına yaklaşık 6 kat daha fazla, ilkokul mezunu olan kadınlar ise yaklaşık 2 kat daha fazla diğer aile fertlerine baktırmaktadır. Yerleşim tipinin, çocuğunu diğer aile fertlerine baktırmasında istatistiksel bir etkinin olmadığı görülmektedir.
Kadının çalışma zamanının bu kategoride çocuk bakımı tercihini belirleme de istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görülmektedir.
“Ücretli bakım” kategorisine bakıldığında da yaş grubundan 35 yaş ve üzeri olanlar istatistiksel olarak anlamlıdır. 35 yaş ve üzerinde olan kadınlar 25 ile 34 yaş arasındaki kadınlara göre yaklaşık 2,3 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir.
Eğitim durumunda her üç kategori de istatistiksel olarak anlamlıdır. Ortaokul ve lise mezunlarına göre, hiç eğitim almayanların ve diplomasız okur-yazarların ücretli bakımı tercih etme olasılığı yaklaşık 0,17 kadar daha az, ilkokul mezunu olanların mezunlarının ücretli bakımı tercih etmesi yaklaşık 0,07 kadar daha azdır. Daha yüksek eğitim alanlar ise ortaokul-lise mezunu olanlara göre 2 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir.
Yerleşim tipine bakıldığında kentsel yerleşim yerinde oturan kadınlara ait katsayı tahminleri istatistiksel olarak anlamlıdır ve söz konusu yörede yaşayan kadınlar, ücretli bakımı kırsal yörede yapan kadınlara göre 3,6 kat daha fazla tercih etmektedir. Bu sonuç da teorik beklentiyi karşılamaktadır.
Ailenin esas gelir kaynağı incelendiğinde, kocanın kazancına ait katsayı tahminleri istatistiksel olarak anlamsız, kendisinin ve kocanın kazancı ile kendisinin kazancı ise anlamlıdır. Ailesinin esas gelir kaynağı kadının kendi ailesi ve kocasının ailesinin geliri ile kocasının emekli maaşı olan kadınlara göre, kendisinin ve kocanın kazancı olan kadınlar yaklaşık 5,5 kat daha fazla, kendisinin kazancı olan kadınlar ise yaklaşık 8,7 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir.
Son olarak kadının çalışma zamanına bakıldığında, tüm yıl istatistiksel olarak anlamlı, arada bir ise anlamsızdır. Tüm yıl çalışanlar, mevsimsel çalışanlara göre yaklaşık 6 kat daha fazla ücretli bakımı tercih etmektedir ki bu da teorik beklentiyi karşılamaktadır.
Buradan çıkan sonuç, daha önce ifade edildiği üzere genelde sürekli işgücü piyasasında olan kadının kendi kazancıyla ücretli bakım yaptırdığıdır.